Columns
Tas
“In de eersteklascoupé van Arnhem naar Den Helder zit een
modieus en stijlvol geklede gebronsde zestiger. De vrouw die
even later bij hem komt zitten, komt net als hij uit Amsterdam, zo
blijkt uit de conversatie tussen hen die volgt. Zij is iets jonger, een
spontane leuke verschijning op weg naar huis.
“Nieuwe tas?”, vraagt de man.
“Ja, leuk is ie, hè?”, antwoordt ze op blijde toon.
“Het is maar waar je van houdt”, antwoordt hij.
“Heb ik in Marokko gekocht.”
“Ja, dat dacht ik al.”
“Was in de soek, je weet wel, zo’n markt waar je van alles kunt
vinden,” gaat de vrouw verder.
“Ik ken het, ja. Voor je het weet smeren ze je daar van alles
aan.”
“Ja ach, ik was er ook niet op uit hoor, om een tas te kopen,
maar hij was niet duur.”
“Dat is ook te zien, ja.”
Het gezicht van de vrouw betrekt en de man staart naar de tas
alsof het een zieke hond is.
“De kwaliteit is natuurlijk niet te vergelijken met mijn andere
tassen, maar hij is wel heel kleurrijk.”
“Ja, dat is ie zeker,” gaat de man verder.
“Het is ook geen tas die ik veel zal gebruiken hoor,” zegt de
vrouw alsof ze zich geroepen voelt zich te excuseren omdat ze
voor deze opvallende tas heeft gekozen.
“Als je een mooie tas wilt hebben, ken ik in Amsterdam nog
wel een goede winkel.”
De vrouw reageert niet. Wanneer ze samen de trein verlaten, onderdruk ik met
moeite mijn behoefte haar te laten weten dat ik haar tas wel
heel leuk vind, om zo haar gesmoorde blijdschap weer wat op te
vrolijken. Ik doe het niet en stel me voor hoe haar reisgenoot daar
dan op zou reageren.
“Ik had al wel zo’n idee dat u het type bent dat deze tas wel kan
waarderen.”
|
Columns
Verloedering
Piet
Het meisje van de slijterij
Tas

Meer dan 100 columns van mijn hand zijn te vinden in het deze maand verschenen boek: 'Van harte'.
|